Mike Tyson was in 1988 de onbetwiste zwaargewichtkampioen van de wereld, maar er was één man die zijn claim betwistte: Michael Spinks. Spinks was de voormalige lichtzwaargewichtkampioen die was opgeklommen naar de zwaargewichtdivisie en Larry Holmes twee keer versloeg om de Ring- en linealkampioen te worden. Spinks was ongeslagen in 31 gevechten en velen beschouwden hem als de beste bokser ter wereld.
Op 27 juni 1988 ontmoetten Tyson en Spinks elkaar in een gevecht dat werd aangekondigd als "Once and For All", om de echte zwaargewichtkampioen te bepalen. Het gevecht vond plaats in de Atlantic City Convention Hall, voor een menigte van 21.785 en een pay-per-view publiek van 1,5 miljoen. Tyson was de gedoodverfde favoriet, met kansen van 5-1 in zijn voordeel. Spinks kreeg $ 13,5 miljoen betaald, terwijl Tyson $ 22 miljoen ontving, de hoogste gage in de boksgeschiedenis op dat moment.
Het gevecht was een bloedbad. Tyson kwam agressief naar buiten en gooide krachtige stoten naar Spinks, die probeerde afstand te houden en zijn jab te gebruiken. Tyson sloeg Spinks in de eerste minuut van het gevecht neer met een linkerhaak aan het lichaam, maar Spinks wist op te staan. Tyson bleef Spinks onder druk zetten, die er nerveus en overweldigd uitzag. Tyson landde een verwoestende rechter op het lichaam en een linker uppercut op het hoofd waardoor Spinks bewusteloos en roerloos op het canvas crashten. De scheidsrechter telde tot 10 en wuifde het gevecht weg. De officiële tijd was 1:31 van de eerste ronde.
Tyson bewees zijn dominantie en wreedheid met deze knock-out, die wordt beschouwd als een van de snelste en meest brutale in de geschiedenis van het zwaargewicht. Hij verenigde de WBA, WBC, IBF, Ring en lineal titels, en werd de eerste onbetwiste zwaargewicht kampioen sinds Leon Spinks in 1978. Hij verbeterde ook zijn record tot 35-0, met 31 knock-outs, waarvan 16 in de eerste ronde. Spinks vocht nooit meer en ging met 31-1 met 21 knock-outs onderuit.
Het Tyson-Spinks-gevecht was een historische gebeurtenis die de kracht en vaardigheid van Mike Tyson toonde, die op het hoogtepunt van zijn carrière en populariteit was. Het was ook een brute vertoning van het geweld en het gevaar van boksen, omdat één stoot een gevecht en een carrière in een oogwenk kan beëindigen. 🥊