Jureldo visita o GLORY media day com lutadores do GLORY 96 e Collision 7.
6 comentários
Nabil Khachab is een fijne jongen die met beide benen op de grond staat. Ik hoop dat hij Erdo echt gaat aanpakken.
Wat de vechters dus aangeven dat het vreemd is dat Rico zo weinig vecht en ook voor hun eigen ritme het lastig is dat ze zelf te weinig vechten. Rico is dit gewend nu en kan op ervaring varen maar deze jongens willen juist vaker knokken.
Eerst keek ik geen prelims maar de laaste tijd zijn de prelims echt van hoog niveau. Ik ga zeker naar El Bouni kijken!
hele goede interviewer. Komt natuurlijk over en stelt geen standaard vragen als na een voetbalwedstrijd. Doorgaan man! Wil je zien na de gevechten om de vechters aan de tand te voelen. PS; ook de verliezers moeten contractueel verplicht worden om aan te schuiven.
Ja je hebt wel gelijk van het is interessant om ook de verliezers te horen over de wedstrijd en hoe ze deze hebben beleefd. Tegelijkertijd denk ik wel van het is geen potje voetbal. Jongens hebben wel rake klappen gevangen als ze verliezen. Dat is misschien dan niet het beste moment voor interviews. Helemaal als iemand een knockdown heeft gekregen en/of een knockout weet ik niet of het verantwoord is om iemand op dat moment te interviewen. Want het kan zijn dat iemand even van de kaart is. We moeten er ook wel rekening mee houden dat deze jongens alhoewel ze beresterk zijn wel gewoon mensen zijn ook nog. Is wel faya om dan jongens contractueel te verplichten.
Ja 100. Als iemand zwaar knock-out is gegaan moet je hem niet belasten met een interview. Maar dat gebeurt niet bij iedere verlies, zelfs niet iedere gala. Ik heb het meer over een standaard verlies op punten of neergaan op een leverstoot. Vechters die dus hebben verloren zonder schade. Nu krijg je iedere keer hetzelfde verhaal, als ze winnen staan ze direct iedereen te woord, zelfs de barman mag ze interviewen. Als ze verloren hebben zijn ze nergens te bekennen. Terwijl een interview met iemand die verloren heeft vele malen interessanter is dan iemand die heeft gewonnen.
Ik had bijvoorbeeld Abena graag gehoord na het verliezen van z’n titel. Of boapeah na verlies tegen wisse. Dat zouden interessante gesprekken zijn waarbij de emotie er nog inzit. Nu blikken ze pas bij het volgende gevecht, paar maanden later terug op dat verlies. Alle emotie weg en je krijgt standaard antwoorden
Leuke interviews, en leuk dat je je eigen stijl hebt met bijvoorbeeld je laatste vraag "hoe gaat het in je privéleven?". Houd dat vast!
Thnq! Zal ik zeker doen.