Het ontwikkelen van compassie (mededogen) ten aanzien van anderen is een kernbegrip in de beoefening van aikido. Dit betekent dat we onszelf in de positie van de aanvaller proberen te verplaatsen, in plaats van hem te veroordelen. Wie kent niet de neiging om iemand aan te vallen? Om, als je zelf in de verdrukking komt, de strijd aan te gaan? Dit besef brengt ons niet alleen dichter bij de motivatie van de aanvaller, maar stelt ons in staat onze eigen motivaties te onderzoeken. Zo leren we beter omgaan met zowel de agressie van de ander, als wel onze eigen agressie. Vervolgens kunnen we ons verdiepen in de omgang met agressie en onszelf trainen in het toepassen van compassie in situaties die dat van ons vragen. Een leven vanuit compassie met betrekking tot de mensen om ons heen, vriend of vijand, stelt ons in staat om een positieve en constructieve positie in te nemen in de hedendaagse maatschappij. Het is op deze manier dat aikido kan verworden tot een levensstijl.

Voor Imi was de belangrijkste reden om Krav Maga te ontwikkelen, dat iedereen, man of vrouw, jong of oud, in staat was om zich te verdedigen wanneer dat noodzakelijk was. Zijn motto was: 'So that one may walk in peace'. De technieken zijn gebaseerd op en (door-)ontwikkeld vanuit dat principe. Dat betekent bijvoorbeeld, dat je in zelfverdediging niet moet worden 'gehinderd' door regels. Dit is dan ook direct het grootste verschil tussen een (vecht-) sport en een zelfverdedigingssysteem. Wanneer je traint op regels, train je op beperking. Krav Maga is ontwikkeld voor op straat. Er is geen scheidsrechter die ingrijpt en er zijn geen regels die zeggen 'dat mag niet, dat is gevaarlijk'. De enige regels waar we hoe dan ook, aan gebonden zijn, zijn uiteraard de regels van de wet en de bijbehorende proportionaliteit.