De vijfde editie van Glory's cross-over evenement Rivals, waarin vechters van "rivaliserende" promoties het tegen elkaar opnemen, vond plaats op 28 februari in Tulum, Mexico. Deze keer namen zes door Glory gekozen vechters het op tegen zes vechters die uitkwamen voor de Mexicaanse promoter War of Nations (WON), vooral bekend om hun Muay Thai-gevechten. Dit was een geweldige kans om de Mexicaanse cultuur tentoon te stellen, wat tot uiting kwam in traditionele dansen met uitgebreide kostuums en zelfs vuur tijdens de openingsceremonie.

De zaal had een goede sfeer tijdens de avond, alhoewel de menigte niet erg groot was. Er was veel ervaring te zien, terwijl er ook ruimte was voor aanstormend talent om zich te bewijzen op een groot podium. Bijna alle vechters vanavond kwamen voornamelijk uit Latijns-Amerika en vertegenwoordigden Mexico, Brazilië en Argentinië, terwijl invallers Magnussen en De Kom uit respectievelijk Zweden en Nederland kwamen. Duitsland werd vertegenwoordigd door Wosik.

de Kom vs COSNARD

Glory/Enfusion: Tessa de Kom - Nederland (22jr) · 1.63m · 52kg · 14-1-1 (0 KO)

WON: Giuliana Cosnard - Argentinië (28jr) · 1.64m · 54kg · 47-2-1 (10 KO)

Als eerste waren de superbantamgewichten De Kom en Cosnard aan de beurt. Laatstgenoemde maakte een energieke en eigenlijk heel vrolijke indruk tijdens haar entree, gedrapeerd in de vlag van haar thuisland. De Kom, normaal gesproken uitkomend voor Enfusion en vanavond de vervanger van Sarah Moussadak, was juist het tegenovergestelde. Stil en ogenschijnlijk intens gefocust. Dit was het tweede gevecht van De Kom tijdens een Glory-evenement, nadat ze in december tijdens Glory Rivals 4 in Japan had gewonnen van Manazo Kobayashi. Aan de andere kant liet Cosnard's fight record zien dat ze vergeleken de De Kom de veel meer ervaren vechter was, met 47 winstpartijen en slechts twee verliespartijen. Daarnaast was zij ook wel enigszins de knock-outartiest met 10 knockouts.

In de eerste ronde viel de Muay Thai-achtergrond van Cosnard meteen op, door de manier waarop zij hoog druk zette, veel knieën en lowkicks gebruikte en heel veel cliches toepaste. De Kom deelde goede combinaties uit met haar vuisten gevolgd door een lowkick, typisch voor de Nederlandse stijl. Toch leek De Kom het tempo nog te moeten vinden.

Aangezien de eerste ronde leek te zijn gegaan voor Cosnard, die twee keer zoveel klappen heeft laten landen, moest De Kom in de tweede ronde hard werken om het tij te keren. Haar tempo lag duidelijk hoger, al had Cosnard de luxe om het af te wachten en zich te concentreren op counteren, wat soms behoorlijk effectief was. De Kom werd meerdere keren vastgegrepen en/of op de grond gegooid. Al met al was het verschil in ervaring tussen haar en Cosnard helaas erg duidelijk.

In de derde ronde moest De Kom echt laten zien wat ze in huis heeft. Cosnard controleerde het gevecht en streefde naar het verstoren van de flow van De Kom met zijstappen, clinchen, beenwissels, enz. De Kom pushte tot het einde en bracht Cosnard uiteindelijk toch in de problemen met een paar harde stoten en trappen. Om het gevecht te winnen was het niet genoeg, maar De Kom had haar eer gered en herstelde uiteindelijk haar vechtlust.

Juryoordeel: winst voor Cosnard (unaniem besluit)

Gazani vs Andersson

Glory: Bruno Gazani - Brazilië (37jr) · 1.76m · 70kg · 67-7-1 (33 KO)
WON: Magnus Andersson - Zweden (28jr) · 1.84m · 70kg · 46-14-1 (14 KO)

Nu is het tijd voor een lichtgewicht gevecht, tussen twee zeer ervaren vechters. Gazani is de ouwe rot van de twee, maar daarom ook een beetje in het nadeel ten opzichte van zijn veel jongere tegenstander Magnussen. Aan de andere kant had Magnussen heel weinig tijd om zich voor te bereiden, aangezien hij op zeer korte termijn werd opgeroepen om Nick Chasteen te vervangen: slechts 12 uur.

Beide vechters gaan in de eerste ronde het gevecht niet uit de weg. Ze blijven dichtbij elkaar en wisselen harde stoten en trappen uit zonder veel te ontwijken. Er waren al heel wat technieken die aan beide kanten echt raak waren, maar ogenschijnlijk zonder gevolgen werden geïncasseerd. Gazani en Andersson gaven het publiek waar voor hun geld.

De tweede ronde begon verrassend genoeg in een nog hoger tempo. De live statistieken lieten zien dat tot nu toe Gazani en Andersson min of meer hetzelfde aantal treffers hadden weten te landen. Halverwege de ronde echter leek Gazani gas te verliezen en begon hij ongecontroleerd met zijn armen te zwaaien. Hierdoor kon Andersson meer naar voren vechten. Gazani gaf echter niet op en bleef technieken eruit gooien ook al was hij overduidelijk kapot aan het raken. Hiermee liet hij zijn ervaring gelden en tevens nog wat slimme hoogtewisselingen zien.

In de derde en laatste ronde was de actie nog steeds bezig, waarbij Gazani en Andersson vaak stilstonden en simpelweg omstebeurt klappen uitdeelden. Andersson bleef op volle kracht komen, ook al was hij zichtbaar erg moe. Gelukkig voor hem leek Gazani er nog slechter aan toe te zijn en bewoog hij zich erg langzaam tegen de tijd dat de wedstrijd de laatste halvwe minuut inging.

Juryoordel: winst voor Magnus Andersson (verdeelde beslissing)

Wosik vs Rios

Glory: Denis Wosik - Duitsland (26jr) · 1.73m · 65kg · 37-8-1 (9 KO)

WON: Marcos Rios - Argentinië (23jr) · 1.67m · 65kg · 69-3-7 (41 KO)

In de vedergewichtklasse moest Marcos Rios het opnemen tegen Denis Wosik. Rios' record met een 2/3 win-knock-out ratio toonde aan dat hij een agressieve vechter is, dus het publiek kon vuurwerk verwachten.

Rios begon de wedstrijd op een zeer explosieve manier terwijl hij een geweldige beheersing tentoonspreidde. Wosik daarentegen was veel technischer en meer afwachtend. Tactisch leek de Duitser een beter plan te hebben. Gaandeweg begon hij de vele hoge trappen van Rios teniet te doen en effectieve combinaties op afstand uit te delen.

In de tweede ronde probeerde Rios opnieuw krachtige trappen naar het hoofd te maken. Wosik ontweek het allemaal gemakkelijk, terwijl hij Rios onder druk hield. Tegen het einde van de ronde werd Wosik echter moe en verloor hij veel kracht, hoewel hij steeds vooruit bleef lopen. Rios viel continu aan, maar Wosik wist in ieder geval de gevaarlijkste aanvallen te blokkeren. Toch vertoonde zijn borstkas rond zijn lever zichtbare tekenen van schade met grote bloeduitstortingen.

In de laatste ronde stonden de twee vechters qua punten op gelijke voet. Kijkend naar de klappen die in de eerste twee rondes raak waren, won elke vechter een ronde. Dus nu moest het echt gebeuren. Helaas werd Rios het slachtoffer van een techniek onder de gordel. Hij herstelde zich bewonderenswaardig en zette Wosik onder druk met snoeiharde knieën en zijn kenmerkende linkerschoppen tegen het lichaam. Tegelijkertijd ging Wosik nergens heen, blokkeerde en ontweek van alles terwijl hij zijn punten bleef maken.

Juryoordeel: winst voor Rios (verdeelde beslissing)

Galaz vs Altamiro

Glory: Ivan Galaz - Chili (37jr) · 1.85m · 84.6kg · 60-10-1 (15 KO)

WON: Renan Altamiro - Brazilië (36jr) · 1.83m · 84kg · 61-11-0 (46 KO)

Nu is het tijd voor middengewichten Ivan Galaz en Altamiro. Beide vechters zijn op papier zeer aan elkaar gewaagd, met vergelijkbare statistieken op alle gebieden en behoorlijk wat ervaring. Het belangrijkste verschil is dat de win-knock-out ratio van Altamiro veel hoger is. Galaz is de meer technische vechter.

In de eerste ronde wachtte Galaz zoals verwacht op Altamiro en concentreerde zich op het verdedigen van de krachtige aanvallen van de Braziliaan. Galaz begon uiteindelijk zelf meer aan te vallen, waarbij hij liet zien dat hij een goede verdediging kon combineren met sterke combinaties en hoeken. Toch had Altamiro het hoogste aantal rake klappen aan het einde van de ronde.

Galaz werd wakker in de tweede ronde en duwde vanaf het begin naar voren. Dit dwong Altamiro voor het eerst in de verdediging, terwijl hij er behoorlijk moe uitzag van de hoge output die hij in de eerste ronde genereerde. Dit leverde een goede resultaat op voor Galaz, die met een directe stoot de eerste knockdown van de avond scoorde ten koste van Altamiro. Dit bracht de Braziliaan ertoe om veel intensiever te vechten om te proberen de score gelijk te trekken. De ronde eindigde met een aantal nieuwe problemen voor Altamiro toen de stoten van Galaz contact maakten en hij zelfs tevergeefs een spectaculaire hoge sprong probeerde te maken in een poging de knock-out veilig te stellen.

In de laatste ronde was het aan Galaz om de klus te klaren. Altamiro leek uitgeput, liet zijn handen zakken maar was nog steeds gevaarlijk. Galaz profiteerde uiteindelijk niet ten volle van de situatie. Het was echter ook niet nodig om zijn weg naar de overwinning veilig te stellen, aangezien hij de ronde eerder een knockdown scoorde en ook minstens één ronde op punten won.

Juryoordeel: winst voor Galaz (unaniem besluit)

JONAS JULIO vs JAVIER APARICIO

Glory: Jonas Julio - Brazilië (28jr) · 1.90m · 77kg · 21-3-0 (8 KO)

WON: Javier Aparicio - Argentinië (30jr) · 1.94m · 77kg · 36-2-2 (20 KO)

Het volgende koppel werd gevormd door de lange en magere weltergewichten Julio en Aparacio, respectievelijk uit Brazilië en Argentinië. De rivaliteit tussen de twee grootste landen in Zuid-Amerika is vaak een bron van grote sportieve strijd, dus de verwachtingen voor dit gevecht waren hooggespannen.

Julio begon agressief maar viel veel te snel terug en liet zich door Aparicio overmeesteren. De Argentijn scoorde tijdens een snelle combinatie binnen anderhalve minuut in de eerste ronde een knock-out op de Braziliaan met een linkse hoek. Uiteindelijk was het redelijk om te zeggen dat Julio zijn verdediging verwaarloosde en zijn handen teveel liet zakken. Aparicio heeft daar uiteindelijk dankbaar gebruik van gemaakt.

Juryoordeel: winst voor Aparicio middels knockout

ABRAHAM VIDALES vs TOMÁS AGUIRRE

Glory: Abraham Vidales - Mexico (28jr) · 1.82m · 65k.2g · 15-2-0 (12 KO)

WON: Tomás Aguirre - Argentinië (24jr) · 1.67m · 77kg · 27-3-2 (22 KO)

Vidales, de huidige nummer 3 van de vedergewichtdivisie van Glory, was de hoofdact van de avond samen met Tomás Aguirre. Voor de Mexicaan Vidales was het een thuiswedstrijd, terwijl Aguirre uit Argentinië kwam. Vidales had deze avond absoluut de spotlight te pakken en straalde uit een potentiële toekomstige wereldkampioen te zijn. Dit gepaard met zijn Mexicaanse nationaliteit leek voor Glory de reden om deze editie van Rivals in Mexico te organiseren. Tegelijkertijd is Aguirre wel echt een geduchte tegenstander, met twee keer zoveel ervaring en 22 van zijn 27 winstpartijen gewonnen door knock-out. Toch hadden beide vechters een vergelijkbaar winst-knockout percentage van 80 procent.

Vidales domineerde de eerste ronde terwijl hij een verstandige en voorzichtige aanpak hanteerde, waarbij hij geleidelijk de druk opvoerde met veel trappen op het lichaam. Dit bracht veel schade toe aan Aguirre's linkerarm. Zijn passiviteit leek echter een list, want zijn counters en hoeken werden steeds effectiever en maakten veel impact. Vidales was dan wel misschien de favoriet, maar hij moest echt oppassen dat hij niet in de eerste ronde al met een knockout werd uitgeschakeld.

In de tweede ronde wachtte Aguirre niet langer en begon met duidelijke intenties naar voren te vechten. Vidales was echter niet echt onder de indruk en bleef keiharde trappen uitdelen die Aguirre misschien wel kon blokken maar alsnog voor schade zorgden. Het was duidelijk dat Aguirre echt op zoek was naar het perfecte moment om een dodelijke counter te maken. Dit was niet een onrealistisch plan, aangezien hij Vidales af en toe verraste.

Aguirre moest in de derde en laatste ronde echt alles geven. Hoewel Vidales wederom dominant was, bleek Aguirre wederom een slimme tegenstander te zijn die met een paar hoeken het hoofd van Vidales goed te pakken kreeg. In de laatste minuut leken beide vechters uitgeput. Dit weerhield Vidales er niet van om een spectaculaire cartwheel kick te maken in de geest van de legendarische Muay Thai-vechter Saenchai. Meteen daarna werd Vidales echter opnieuw flink op het hoofd geraakt door een hoek van Aguirre. Tot het einde van de wedstrijd gaven de twee duidelijk verschillende stijlen van Vidales en Aguirre beide vechters reden om te hopen op een overwinning. In het geval van Aguirre was het vooral omdat hij tot het einde een enorme kans had op een knock-out, ook al domineerde Vidales verder de hele wedstrijd.

Juryoordeel: winst voor Vidales (unaniem besluit)