We trappen het jaar af met een special over Melvin Manhoef, die afgelopen jaar afsloot met een mindere sportieve periode. Nu is er echter sprake van een nieuw jaar en dus nieuwe kansen.
Nadat Melvin Manhoef verloren had van Yoel Romero tijdens Bellator 285 op 23 september, heeft hij uit pure emotie direct erna besloten om een einde te maken aan zijn drie decennia lange carrière, waarin hij gecontracteerd was bij de grootste MMA en kickboxing promoties ter wereld. Sindsdien is hij op die beslissing teruggekomen en heeft hij op 28 december zijn comeback gemaakt. Op die dag verloor hij tijdens het Inoki Bom-Ba-Ye event in Tokyo van Igor Tanabe, na iets minder dan twee minuten vanwege een heel hook submission. Het event was overigens georganiseerd ter ere van de recent overleden Antonio Inoki.
Manhoef heeft terecht zijn bijnaam "No Mercy" verdiend vanwege het feit dat hij bijna altijd wanneer hij wint dit gebeurt middels een knockout, namelijk 29 uit 32 keer. Manhoef is niet alleen uitgekomen voor Bellator maar ook grote promoties zoals Strikeforce, Dream, Rings, It's Showtime, K-1, One FC, Cage Rage en KSW. Bij It's Showtime was hij het middelgewicht kampioen. Voor Cage Rage was hij lichtzwaargewicht kampioen.
De huidige verliesreeks van drie wedstrijden roept de vraag op of de 46-jarige legende de juiste keuze heeft gemaakt met zijn comeback. Het past echter in een recente trend dat sportatleten veel langer dan wordt verwacht op wereldklasse niveau kunnen blijven presteren. In het algemeen pieken atleten aan het eind van hun twintiger jaren en gaan ze ergens tussen 33 en 35 jaar al met "pensioen". In het voetbal zijn er legendarische spelers zoals Messi, Ronaldo en Modric die aantonen dat het ook anders kan, wat ongetwijfeld gepaard gaat met een zeer gedisciplineerde levensstijl volledig ten dienst van de sport.
In de vechtsportwereld zijn ook voorbeelden te vinden van "oudere" atleten die nog aan de top presteren. Denk maar eens aan Badr Hari en Alistair Overeem, die de main event vormden van Glory Collission 4 en destijds respectievelijk 37 en 42 jaar waren. Ver voorbij deze leeftijden hebben Mike Tyson en Roy Jones Jr. in 2020 bewezen dat bokslegendes in hun vijftiger jaren nog steeds acht ronden lang kunnen beuken tijdens een wedstrijd dat enorm veel aandacht opleverde, plus miljoenen dollars in financiële opbrengsten.
Een vervelende verliesreeks
Hebben we nu al het laatste gezien van Manhoef's comeback? Om die vraag te beantwoorden duiken we kort in het verloop van zijn laatste drie wedstrijden.
In zijn voor na laatste partij tijdens Bellator 251 op 5 november 2020 vocht Manhoef tegen de dertien jaar jongere Corey Anderson. De eerste ronde ging behoorlijk slecht voor Manhoef. Anderson domineerde en hield Manhoef de hele tijd onder zich op de grond en was in staat om 40 rake klappen uit te delen, versus alleen maar één van Manhoef. Uiteindelijk kon hij alleen maar verdedigen. De tweede ronde ging echt helemaal zuidwaarts en eindige halverwege ermee dat de scheidsrechter de wedstrijd staakte in het voordeel van Anderson, omdat Manhoef teveel elleboog technieken tegen zijn hoofd had gekregen terwijl hij wederom onder Anderson op de grond lag.
Manhoef's een na laatste gevecht tegen Yoel Romero tijdens Bellator 285, wat leidde tot zijn voorlopige pensioen, was in eerste instantie vier maanden uitgesteld. Uiteindelijk vond het gevecht plaats op 23 september 2022, bijna twee jaar na de vorige partij tegen Anderson. Dat is een hele lang tijd om naar een gevecht toe leven, wat wellicht helpt verklaren waarom Manhoef zo emotioneel reageerde op zijn verlies na afloop. Het was een lange reis geweest. In een interview met Funx legde Manhoef later uit dat hij eigenlijk helemaal niet van plan was om al te stoppen, maar zelfs zat te denken om zijn contract met Bellator twee jaar te verlengen.
Voorafgaand aan het gevecht met Romero was Manhoef vol energie en was de sfeer eigenlijk perfect. De "tale of the tape" zag er ook ideaal uit, met vergelijkbare statistieken voor beide vechters. Ze waren tevens min of meer even oud, waarbij Manhoef op papier het voordeel had gezien zijn ruimere ervaring. Daar stond tegenover dat Romero een paar maanden eerder nog gewonnen had van Alex Polizzi, terwijl Manhoef al twee jaar niet meer actief was geweest in the cage van Bellator.
De eerste rond ging overduidelijk naar Romero. Hij schopte met een lowkick Manhoef letterlijk onderuit, wat hij daarna effectief kon gebruiken als takedown manoeuvre. De rest van de ronde vond op de grond plaats, met Manhoef in de verdediging. De tweede ronde werd er min of meer de hele tijd enkel staande gevochten, waarbij beide vechters keiharde klappen uitdeelden. Die van Romero leken echter een stuk meer impact te hebben. De derde ronde moest Manhoef absoluut winnen met een KO om nog hoop te hebben op de winst. Dat was op zich hem wel toevertrouwd, gezien hij bijna altijd wanneer hij een partij wint dat met een knockout doet. Het mocht niet zo zijn echter. Net zoals bij het gevecht tegen Corey Anderson verloof Manhoef op de grond, nadat hij een elleboog techniek teveel tegen zijn hoofd had gekregen.
Tenslotte, als we kijken naar het verloren gevecht van afgelopen donderdag tegen Igor Tanabe, dan is het een beetje mistig wat daar allemaal precies is gebeurd. Op YouTube zijn er geen beelden over te vinden, en nagenoeg alle wedstrijdverslagen zijn in Japans. Wat in ieder geval duidelijk is dat de wedstrijd na precies 1 minuut en 58 seconden voorbij was, nadat Tanabe Manhoef had verslagen met een heel hook submission. Eerder in dezelfde ronde had Manhoef een takedown poging keihard neergeslagen en was hij stoten van boven aan het neerregenen op Tanabe. Op de een of andere manier herstelde de Brasilian Jiu-jitsu kampioen zich echter, en verzekerde zichzelf van een snelle overwinning.
Meester van je eigen lot
Uiteindelijk is het geheel aan Melvin Manhoef zelf om te bepalen of het niet alsnog tijd is (weer) een einde te breien aan zijn vechtcarrière. Één Japanstalige tweet online rept erover dat hij inderdaad zo'n aangekondigd heeft gedaan, al zijn er geen andere bronnen die dit bevestigen. In de tussentijd kunnen wij nog hopen dat Melvin Manhoef in 2023 volledig terug komt met een grootse overwinning. Tegelijkertijd is het ook zo dat zoals zoveel dingen in het leven, het niet zozeer gaat om de bestemming, maar ook de reis ernaar toe.
Wil je nog meer weten over de achtergrond van Melvin Manhoef's laatste gevecht? Kijk dan de tweede aflevering van Warrior Talk, onze kersverse talkshow over vechtsport, gepresenteerd door drievoudig K-1 wereldkampioen Remy Bonjasky. In deze aflevering wordt gesproken over Manhoef vanaf 36:04.