Levi Rigters, 26 jaar, kickboks zwaargewicht, aspirant wereldkampioen en net de trotse vader geworden van een tweeling. Het laatste gevecht van Rigters had op 19 maart moeten plaatsvinden tijdens Glory 80. Hij zou toen het evenement headlinen tegen de Belg Jamal Ben Saddik die het Rico Verhoeven vorig jaar nog knap lastig wist te maken. Laatstgenoemde trok uiteindelijk toch aan het laatste eind en verdedigde met succes zijn titel. 

Rigters en Saddik zouden na Badri Hari en Arek Wrsoszek op Glory 80 aantreden toen een deel het publiek andere plannen had. Het waren vooral de supporters  (of waarschijnlijk toch gewoon hooligans) van de Poolse vechter die tijdens het gevecht, allemaal met ontbloot bovenlijf en misschien ook wel onder de invloed, besloten het gevecht op brute wijze te onderbreken en achter de supporters van Hari aan te gaan. Een echte ramp is gelukkig voorkomen kunnen worden maar de schrik zat er duidelijk goed in bij de organisatie. Het gevecht van Rigters en Saddik werd tot nader order uitgesteld.

Hoewel wrang, kwam het onverwacht vroege einde van de avond misschien niet helemaal ongelegen voor Rigters. Zijn vriendin, op dat moment hoogzwanger, is direct na het verlaten van het stadion samen met Rigters naar het ziekenhuis gegaan waar drie dagen later een gezonde tweeling ter wereld werd gebracht. Een rollercoaster van emoties moet het zijn geweest voor de vechter en zijn vriendin en hij verteld nu voor het eerst in een interview met Warrior Code hoe hij, met gemengde gevoelens, terugkijkt op die avond:

“Natuurlijk had het een van de grootste avonden tot van mijn carrière kunnen zijn. Ik was er helemaal klaar voor, mijn handen waren ingetaped, ik had mijn handschoenen al aan en ik krijg het seintje dat we over een aantal minuten naar beneden zou gaan. Er hing een tv in de kleedkamer waarop we het gevecht van Badr konden kijken en daarop konden we zien dat het inderdaad een beetje rumoerig werd. Er begonnen allemaal mensen te rennen en er vlogen ook opeens stoelen door de zaal. Je denkt in eerste instantie nog, dit gaat gewoon door maar dan spreek je met de organisatie die eerst het plan voorstelde om de wedstrijd zonder publiek te laten plaatsvinden nog diezelfde avond. Maar, ze hebben toch besloten uiteindelijk dat het te onveilig was en de wedstrijd als zodanig te verzetten.”

Is er binnen de kickbokswereld, tussen vechters, naderhand nog veel discussie geweest over wat er op deze avond is gebeurd?

"Jazeker. Natuurlijk weten allemaal dat dit soort dingen vroeger op gala's vroeger vaker voorkomen maar het gevoel was toch wel dat kickboksen dit imago wel kwijt aan het raken was. Het is dan zo jammer dat zoiets als dit nog voorkomt en de sport eigenlijk toch weer een beetje op een 1-0 achterstand zet door alle negatieve publiciteit.”

Je had natuurlijk gehoopt dat je die partij tegen Saddik zou winnen en dan eigenlijk daarna de mogelijkheid zou krijgen om tegen de kampioen Verhoeven uit te komen. Dat is nu even de wacht gezet. 

“Klopt, het zou of Rico of de Kroaat Plazibat zijn geweest omdat zij beide boven mij stonden. Ik heb op dit moment nog aangegeven dat ik vanwege de tweeling even niet beschikbaar ben voor wedstrijden en vanaf het einde van de zomer weer mee wil gaan draaien. Volgens mij sta ik redelijk onbedreigd op de derde plaats dus ik kan me deze pauze voor nu even veroorloven en daarna weer aansluiten.”

Je bent 26, er is veel dat op je af komt. Je wil voor het wereldkampioenschap gaan dit jaar, de titel winnen. Heb je al een beetje een beeld hoe het vaderschap te combineren valt met een professionele kickboks carrière?

“Eigenlijk is combineren sinds de geboorte nog niet mogelijk geweest. Er komt natuurlijk zoveel tegelijkertijd op je af en de focus moet gewoon bij de boys liggen. Dat is even niet anders toch merk ik dat dit ook gaandeweg al makkelijker wordt. Ook kan de hulp die we krijgen van familie en vrienden natuurlijk niet onbenoemd blijven.” 

Hoe vaak zit je op dit moment gemiddeld in de sportschool?

“Een maand geleden mocht ik blij zijn als ik twee keer in de week kon, nu is dat al richting de 3-4 keer. Ik hoop binnen enkele weken dan ook echt weer aan een wat strakker schema te beginnen en de training serieus te hervatten.”

Professioneel kickbokser zijn, is dat voor jou en je familie genoeg om van rond te komen?

“Heel eerlijk gezegd, van het vechten zelf is het lastig. Alleen als je de nummer 1 bent zoals Rico lukt dat. Ik heb zelf altijd veel les gegeven in de sportschool, kickbokser, dus dat is waar ik een groot deel van mijn inkomen van kreeg. En er is geen ontkennen aan dat je natuurlijk veel van sponsoren afhankelijk bent en daarmee probeert te werken.”

Ik heb gelukkige al een langdurige samenwerking met Reebok die mij helpen op kleding gebied. Daarnaast werk je met veel andere en kleinere sponsoren. Het gebeurt eigenlijk maar zelden dat je een sponsor vindt die ook daadwerkelijk jouw hele loopbaan bij je blijft. In het verleden kwamen er altijd best veel sponsoren op me af die met mij wilde werken maar ik heb nu ook een manager die deze commerciële relaties voor mij managed.

Hoewel Levi nogal altijd met dezelfde trainer samenwerkt - Jamal en al meer dan 12 jaar - is het bredere team daaromheen door de jaren onderhevig geweest aan verandering. Deels omdat het als kickbokser natuurlijk belangrijk is om nieuwe input te krijgen en impulsen te geven aan de manier waarop je werkt maar ook omdat mensen zelf bijvoorbeeld van team of carrière verwisselen. Het komt met de nodige uitdagingen maar ook voordelen als je als kickbokser weer nieuwe mensen aan je team toevoegt.”

We lazen onlangs ook dat je je veel met meditatie bezig bent gaan houden en het ook echt als essentieel onderdeel van je voorbereiding uitmaakt. Is dat iets dat meer vechters al doen of ben je tot nu nog de uitzondering? 

“Ik heb recentelijk inderdaad een meditatie maar ook een ademcoach ingehuurd die mij hierbij helpen. Het geeft mij rust, het gevoel dat ik meer in het ‘nu’ ben en meer kan focussen. Natuurlijk in de ring maar ook thuis. Ik merkte dat ik nogal afgeleid kon zijn en heb toen echt in de aanloop naar mijn laatste gevecht afgelopen September dit serieus opgepakt. Ik merkte direct een wereld van verschil.” 

Er gaat misschien een bepaalde kwetsbaarheid uit van het feit dat je hier openlijk over durft te spreken. Volgens mij worden meditatielessen en een ademhalingscoach nog niet door iedereen als cruciaal beschouwt.

“Klopt maar ik wil ook voorzichtig zijn met het claimen dat het voor iedereen kan werken. Iedere vechter neemt zijn eigen individuele beslissing. Ik merkte dat het bij mij aansloeg en ik er veel profijt van had, ik wil daar graag op doorbouwen. Dat wil niet zeggen dat ik niet denk dat er bepaalde vechters zijn die er heel erg van zouden kunnen profiteren. Ik zou er bij wijze van spreken zo een paar aan kunnen wijzen.”

Het feit dat jij als jonge vechter je heel bewust met het mentale aspect bezig houdt, is dat ook een teken dat de sport aan het moderniseren is?

“Dat denk ik wel. Natuurlijk is er altijd wel een bepaalde aandacht voor geweest maar ik denk niet het ooit echt goed gewaardeerd is. Ik hoop daar een bijdrage aan te kunnen leveren.”