Piëtro (36 jaar oud) en Rodney Doorjé zijn de drijvende krachten achter sportschool Doorjé in Amsterdam West. Beide heren hebben een succesvolle carrière in het kickboksen achter de rug. Hoewel Rodney al even met pensioen is gaat Piëtro voor een laatste kunstje en wil nog een keer de wereldtitel bij een van de bekende bonden winnen. Heeft ie een voorkeur? “Ik kijk meer naar waar ik de meest interessante tegenstanders voor mij kan tegenkomen. En dan bedoel ik niet de weg van de minste weerstand maar die tegenstanders waarvan ik denk dat het wel eens vuurwerk zou kunnen worden als ik tegen ze vecht. Wij zijn ons op dit moment aan het beraden en hopen binnenkort met wat meer nieuws naar buiten te kunnen komen.” 

Maar naast het kunstje dat voormalig Nederlands, Europees en wereldkampioen Piëtro dus nog een keer wilt herhalen, zijn hij en zijn broer druk bezig met het opleiden van de jeugd en het geven van personal training aan mensen van alle leeftijden. Hun doel? Om de volgende generatie klaar te stomen en onderweg een paar wijze lessen meegeven, over hoe kickboksen een positieve kracht kan vormen voor het leven, plus om je al het zelfvertrouwen dat je nodig hebt om succesvol te zijn bij te brengen.

Wanneer Warrior Code eerder deze maand Piëtro te spreken krijgt, vangen we direct een glimps op van de manier waarop de sportschool de leerlingen weet te inspireren. Piëtro heeft die dag net een hele belronde erop zitten met ouders van kinderen die op de lokale middelbare school en in 6 vwo zitten. Een paar leerlingen die ook bij de sportschool trainen willen hun profielwerkstuk op en over de sportschool en kickboksen willen houden. Hun doel? Om de oneerlijke tegenstelling tussen het beeld van kickboksen als gewelddadige en soms criminele sport en de verbindende kracht die het oprecht heeft bloot te leggen. 

Piëtro geeft aan heel erg open te staan voor dit soort initiatieven. Hij herkent zich er zelf in omdat hij 20 jaar geleden als jonge jongen kickboksen als uitlaatklep nodig had. De leerlingen willen graag een kickboks evenement organiseren maar vanwege licenties wordt in plaats daarvan een open dag. “Het doel is om het gesprek aan te gaan over wat je nou precies op zo’n sportschool leert. De perceptie is nu weliswaar veel beter dan 10 jaar geleden maar nog steeds wordt de sport te snel met criminaliteit geassocieerd of als domme krachtsport waar je geen hersenen voor nodig hebt gezien. Als je die opvatting hebt ga je volgens mij de mist in.”

Er is duidelijk nog veel werk te verzetten maar kun je aangeven wat er dan wel goed is gegaan de afgelopen 10 jaar als de perceptie volgens jou toch is verbeterd?

“Wat heeft bijgedragen is dat organisaties meer geld in de sport zijn gaan pompen via marketing. Dit heeft ervoor gezorgd dat de gemiddelde leek ook meer mee krijgt en de sport is minder een niche geworden dan het wel was. De sport verkeerd minder in de schaduw en meer in het daglicht.” 

Waar liggen volgens voor jou de kansen om het beeld van kickboksen verder omhoog te tillen?

“Er zijn weinig sporten in Nederland die consequent zoveel kampioenen heeft voortgebracht. Kickboksen moet dat success veel meer uitdragen. Wat ook meer moeten worden benadrukt is het feit dat kickboksen echt een teamsport is en niet een individuele zoals veel mensen denken. Als ouders eraan zitten te denken om hun kind bij de lokale voetbal of hockey club op te geven moet kickboksen eigenlijk ook in dezelfde adem genoemd kunnen worden.” 

Piëtro gaat door: “Personal training gaat ook steeds een grote rol spelen. Het draagt bij aan het beeld dat kickboksen als een sport wordt gezien waar je echt in jezelf investeert. Kickboksen is niet alleen maar sparren, het gaat om de beste versie van jezelf naar boven te halen op zowel fysiek als mentaal niveau. Corona heeft hier als een geluk bij een ongeluk heel erg aan bijgedragen, mensen hadden niks anders te doen.”

Kun je ons iets meer vertellen hoe jij dit aspect zelf aanpakt bij jou op de sportschool?

We geven les aan mensen van alle leeftijden maar juist bij leeftijden tussen 5 en 14 jaar zoomen we heel erg op het bewust worden van je eigen krachten maar ook je eigen grenzen. Op het moment dat je je bewust bent van je eigen kracht sta je heel anders in het leven. Je mag er zijn als mens, het is belangrijk dat je dat voelt en dat geeft die kids zelfvertrouwen wat ze ook help buiten de les. Ik zou zelfs zo ver willen gaan dat zelfvertrouwen een fundamentele vaardigheid voor het leven is. Op school leren we wis- en aardrijkskunde maar ik heb nog nooit gehoord dat er ook een vak zelfvertrouwen bestaat. Waarom eigenlijk niet? Er zit zeker een stukje pedagogisch werk in bij ons en ik durf te wedden dat heel veel andere kickboks leraren en leraressen dit op net zo’n manier aanpakken. Als dit aspect meer bij ouders op de radar komt weet ik zeker dat we kickboksen op een verantwoordelijke manier naar een hoger kunnen tillen.

Toch kun je niet ontkennen dat kickboksen toch nog vaak langs geweld schuurt en soms over die grens heen gaat. Kijk bijvoorbeeld naar dat uit de hand gelopen gevecht tussen Hari en Wroszek vorig jaar in maart.

“Dat klopt helemaal maar tegelijk is dat ook een vertekend beeld. Alsof kickboksen de enige sport is waar rotte appels tussen zitten. Op het moment dat je een zwaar beladen partij, bijvoorbeeld zoals deze hebt, zul je altijd spelbedervers hebben. Het is oneerlijk om de rotte appels binnen de sport als de standaard te nemen. Er ligt teveel focus op de fanatiekelingen.” 

Waarom komt dit dan toch bij kickboksen zoveel in beeld? 

“Omdat het past bij een bepaald narratief dat nog bestaat rondom de sport. ‘Zie je wel’ wordt er dan gezegd en enige ruimte voor de nuance is er dan niet meer. Wel wil ik wat bijvoorbeeld bij die specifieke wedstrijd gebeurde niet bagatelliseren. Dat ‘opstootje’ is natuurlijk intimiderend voor de mensen die af en toe ontspannen een wedstrijd willen bijwonen. Ik snap wel dat die er hierdoor misschien op afknappen.”

Welke andere aspecten worden nog teveel onderbelicht volgens jou die juist een fundamentele positieve rol kunnen spelen voor kickboksen?

“De mentale weg die je bewandeld in het kickboksen is ongekend als je dat vergelijkt met andere sporten. Op het moment dat je besluit een wedstrijd te gaan vechten moet je zoveel anderen dingen laten. Het opofferen bij kickboksen is als bij geen andere sport. Van flight naar fight modus. Heb ik bij geen enkele andere sport kunnen zien.”